Alsof je door een sprookje loopt
De heuvelachtige bloemenweiden van de boerderij geven je het gevoel dat je door een sprookje loopt. Elfjes en kabouters zouden hier niet misstaan. Maar in plaats dat deze fantasiewezens er te zien zijn, wordt er hard gewerkt. Het vele werk wordt grotendeels met behulp van oude ambachten gedaan.
Speciale regels voor een speciale plek
Het gras mag pas na een bepaalde datum gemaaid worden omdat er veel wilde bloemen staan die zich eerst moeten kunnen uitzaaien. En omdat de heuvels zo schuin zijn moet het gras met de zeis gemaaid worden. Dat betekent dat er voor ons als vrijwilligers eerst een uitleg is over hoe je dat doet.
Het is een lastig werk, maar als ik de slag eenmaal te pakken heb vind ik het leuk. Waar de mannen de zeis vanuit hun schouders sturen is dat voor mij te zwaar en ik doe het daarom iets anders. Door de zeis tegen mijn heup te laten steunen en dan vanuit mijn heup de draai te maken in plaats van vanuit mijn schouders, kan ik toch in hetzelfde tempo als de anderen meewerken.
Het is een soort swing die je alsmaar herhaalt en door de fysieke kadans die er ontstaat ga ik er helemaal in op. Dat moet ook wel, want als beginner moet ik me echt focussen op hoe ik sta, hoe ik beweeg en hoe ik de zeis houd. Gaat één van die dingen niet goed, dan sla je het gras alleen maar plat en wordt het juist moeilijker om het nog te maaien.
Oude ambachten vergezeld door oude Zweedse werkliederen
Dagenlang werken we er met verschillende mensen aan. Onder het werken leren we Zweedse werkliederen zingen wat het extra gezellig maakt en tussen het werk door leer ik wat Zweedse plantennamen. Dit is werken met de oude ambachten op zijn best.
Na het maaien moet het gras drogen op houten rekken en vervolgens kan het binnen gehaald worden.
Wil je weten hoe het verder ging? In het boek “Verliefd op een Ander Land” lees je het hele verhaal.