Niet langer aanmodderen
Wanneer dat besef eenmaal ten volle tot me doorgedrongen is, sta ik er ineens heel anders in. Ik wil niet langer meer aanmodderen in mijn hutje in het bos en ik verlang ernaar om terug te gaan naar Nederland.
Mijn ticket is geboekt en in de eerste week na mijn aankomst heb ik twee afspraken gemaakt voor woonruimte.
Tot mijn verbazing geniet ik van de drukte
Wanneer ik aankom op Schiphol wacht een goede vriend me op. Ik verbaas me over het feit dat ik geniet van de drukte op het vliegveld terwijl ik nooit zo’n fan was van mensenmassa’s. Ik ben dankbaar dat ik Zweden heb leren kennen en ik ben er met pijn in mijn hart vertrokken, maar tegelijkertijd ben ik blij dat ik nu hier ben.
Wie weet, misschien waag ik het nog eens. Maar als het zover komt, dan alleen als het op een andere manier kan. Als ik in een gewoon huis kan wonen met alles erop en eraan. En als ik werk kan doen dat bij me past. Want zoveel is me wel duidelijk: emigreren kan fantastisch zijn, maar niet als je daarvoor allerlei dingen doen moet die niet bij je passen en waar je je ongelukkig door voelt.
Wil je weten hoe ik hier terecht kwam? In het boek “Verliefd op een Ander Land” lees je het hele verhaal.
