Stap voor stap wordt mijn nieuwe huis mijn thuis
Ondertussen maak ik van mijn huisje mijn nieuwe thuis. Ik zet mijn boeken op de boekenplank, hang nieuwe gordijnen voor de ramen en zet de olielampen die ik uit Nederland meenam op hun plaats om ook in de donkere maanden wat licht te hebben binnen. Want ook hier is geen elektriciteit.
Ongewenst bezoek dat maar niet wil verdwijnen
Door de nieuw verworven huiselijkheid zo midden in het bos krijg ik al snel bezoek. Ongewenst bezoek, van zeer klein formaat met een aaibaar uiterlijk. Muizen dus. Als ze hun uitwerpselen niet alsmaar op mijn aanrecht zouden achter laten zou ik het niet zo’n probleem vinden, maar nu zie ik geen andere oplossing dan een aantal muizenvallen aan mijn interieur toe te voegen.
Gelukkig sluiten alle keukenkastjes goed en is de keuken van degelijk dik hout gemaakt. Ze kunnen dus niet bij mijn voorraad eten. Maar er is en blijft genoeg interessants voor ze over, dus echt verdwijnen doen ze niet.
Bij een huis in het bos hoort een kat als huisdier
Kennelijk hoort bij een huis in het bos ook een kat die de muizen vangt. Maar voor in dit kleine huisje en met nog geen enkel idee over mijn toekomstige werk en wanneer ik wel en niet thuis zal zijn is een huisdier erbij geen goede optie.
Wil je weten hoe ik hier terecht kwam en hoe het verder ging? In het boek “Verliefd op een Ander Land” lees je het hele verhaal.
