Het persoonsnummer opent alle deuren
Het eerste wat me nu te doen staat is me als inwoner van Zweden te gaan registreren en een Zweedse bankrekening te openen. Omdat je werk nodig hebt om je als inwoner te kunnen inschrijven maak ik gebruik van een creatieve oplossing. Ik schrijf me in als zelfstandig ondernemer en krijg daarmee toegang tot een tijdelijk persoonsnummer, de Zweedse versie van het burger servicenummer. Met dat nummer en mijn adres is het eenvoudig om een bankrekening te openen.
Omdat ik de Zweedse taal nog helemaal niet beheers komt er een hoop handen en voetenwerk bij kijken en wat gebrekkig Engels. Ruben en Julia zijn met me meegegaan en helpen me op weg. Zij weten immers ondertussen precies hoe alles werkt.
Officieel is in sommige landen minder officieel dan in andere
Bij het openen van de bankrekening gebeurt er iets bijzonders. Wanneer ik aan de balie zeg dat ik Inge heet kijkt de bankmedewerkster me ongelovig aan. Inge? Niet Ingrid?
Ik weet ondertussen dat Inge in Zweden een jongensnaam is en geen meisjesnaam zoals in Nederland. Deze medewerkster is dus niet de eerste die zo verbaasd reageert. Maar haar voorstel vind ik wel heel wonderlijk. Ze heeft duidelijk met me te doen en wil graag met me meedenken. Daarom stelt ze voor om mijn naam bij de inschrijving te veranderen in Ingrid. Ik sta even met mijn mond vol tanden. Bedoelt ze nu echt te zeggen dat ze op een officieel document een andere naam wil invullen dan mijn echte? Ik zeg haar dat ik graag heb dat ze mijn echte naam gebruikt. En met een grijns op mijn gezicht loop ik even later het bankgebouw uit om Ruben en Julia te vertellen wat er gebeurde.
Wil je weten hoe ik hier terecht kwam en hoe het verder ging? In het boek “Verliefd op een Ander Land” lees je het hele verhaal.
