Om je huis warm te kunnen stoken moet je thuis zijn
Zo lijkt het alsof alles in kannen en kruiken was, maar er waren nog wel wat uitdagingen gaande.
Hoewel ik geen last had van de kou toen ik in de caravan woonde, mede omdat ik veel buiten bezig was, was dat nu anders. Juist omdat ik veel in het verzorgingshuis was waar de temperatuur extreem hoog was, was het verschil met thuis groot. Erg groot zelfs.
Omdat ik ’s ochtends Zweedse les had en ’s middags vaak werkte, was ik maar een klein deel van de dag thuis. In die tijd moest ik mijn huisje tegen de vrieskou van buiten in warm zien te stoken. Nu was het maar een klein huisje, dus je zou denken dat dat wel moest lukken. Maar het was ook een huisje zonder isolatie, zo bleek al vrij snel. Een zogenaamd zomerhuisje. Niet geschikt dus voor de winter en het was er dan ook bar koud.
Er staat ijs op het drinkwater
Als ik ’s ochtends wakker werd stond het ijs op mijn drinkwater. De tijd die ik dan had was te kort om het huis warm te stoken. Als ik ’s middags terug kwam van mijn werk was het nog kouder dan toen ik ’s ochtends vertrok en het feit dat de open haard in de kamer ervoor zorgde dat een groter deel van de warmte van het vuur direct de schoorsteen uitging in plaats van dat het het huisje verwarmde hielp ook al niet.
Ik ben koud tot op het bot
Als ik thuis was had ik het koud. Of beter gezegd: KOUD. Met hoofdletters en tot op het bot. Hoe langer het duurde hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik nooit meer warm zou worden.
Ik wilde niet ondankbaar zijn en klaagde er zo min mogelijk over, maar dat had tegelijk wel als gevolg dat mijn klachten door de mensen die ik erover sprak niet serieus genomen werden en het zo bleef.
De houtvoorraad slinkt in groot tempo
Dat de open haard in korte tijd een aanzienlijk deel van de houtvoorraad had opgebrand was ook al niet hoopvol. Ik had mijn winterse houtvoorraad zien slinken in een tempo waarbij al snel duidelijk werd dat ik met deze voorraad het einde van de winter onmogelijk zou halen.
Toen Gunnar na een tijdje langs kwam om te kijken hoe alles ging en merkte en aan me zag hoe koud het was, besloot hij dat er een kachel moest komen.
Het was fijn om te weten dat er een oplossing onderweg was voor in elk geval een deel van mijn probleem.
Wil je weten hoe ik hier terecht kwam en hoe het verder ging? In het boek “Verliefd op een Ander Land” lees je het hele verhaal.
