Scandinaviëkriebels
Terwijl ik boektitels zoek voor boeken over Noorwegen omdat ik er een artikel over wil schrijven voor deze website, springt er één in het oog: Het huis aan het einde. Als ik lees waar het boek over gaat voel ik de Scandinaviëkriebels door mijn lijf kruipen. Een paar klikken verder heb ik het boek gereserveerd bij de plaatselijke bibliotheek en enkele dagen later zit ik ermee op de bank. Ik zou een bordje voor me willen neerzetten met de tekst: niet storen!
Het huis aan het einde is een persoonlijk verslag van een halfjaar proefwonen op een klein Noors eiland aan de rand van de poolcirkel: Selvær. Schrijver Irwan Droog deed het. Samen met zijn vriendin Karin, die op Facebook een advertentie spotte met een niet al te uitnodigende uitnodiging voor Nederlanders om er het eilandleven te komen uitproberen. Ze twijfelden, maar deden het toch.
Een eerlijke beschrijving van het leven op Selvær
Irwan beschrijft op een liefdevolle manier hoe het er op het eiland aan toe gaat. Al lezend heb ik bijna het gevoel dat ik er samen met hem ben of dat we er een gesprek over voeren. Ik leer het leven kennen, de eilandbewoners, deel lief en leed met hen en samen met Irwan kijk ik uit over zee.
Selvær is een klein eiland in de gemeenteTræna in de provincie Nordland in Noorwegen. Het ligt net ten noorden van de poolcirkel en is deel van een eilandengroep, waarvan er een aantal bewoond zijn en enkelen onbewoond. Het is een vissersgemeenschap. Een dagelijkse bootverbinding naar het vasteland biedt de mogelijkheid naar school of werk te gaan, als het tenminste niet te hard stormt.
Een veel gezien probleem in Scandinavië: vergrijzing
Het is een plek zoals er vele zijn in heel Scandinavië. Een plek ver van de stad waar de meeste jongeren weggetrokken zijn naar de stad en de bevolking veroudert, vergrijst en langzaam maar zeker lijkt te verdwijnen. De bewoners van Selvær willen dit graag voorkomen, ze willen doorgeven wat dit eiland zo bijzonder voor hen maakt. En ze hopen dat er een kleine groep Nederlanders is die daarbij kan helpen. Want, zo zeggen ze, Nederland is klein en er wonen heel veel mensen en Noorwegen is groot en er wonen weinig mensen. Een samenwerking kan een win-win situatie voor beide landen betekenen.
De praktische uitdagingen van het eilandleven
Veel werk is er niet en het is daarom nodig om je eigen werk mee te nemen om zo in je levensonderhoud te kunnen voorzien. Als je dit wilt, maar je weet niet hoe je dit zou kunnen doen, dan is Plan B wellicht iets voor jou.
Het eilandleven is saamhorig en liefdevol, maar het kan ook hard en onberekenbaar zijn. Veel families zijn iemand verloren aan de zee.
Stiekeme dromen
Terwijl ik Het huis aan het einde lees, droom ik stiekem dat ik mijn Zweden plannen verruil voor het weer tot leven wekken van dit eiland, compleet met het heropenen van de kleine dorpsschool die er nog is. Hoewel… tijdens het verblijf van Irwan en Karin is de school een gedaanteverandering ondergaan. Ondanks dat zie ik mezelf al tekeningen maken op het schoolbord dat ik op de foto’s heb gezien.
Het eiland telt op dit moment ongeveer dertig permanente inwoners, waarvan de meerderheid volwassen is. De school is niet langer in gebruik. Kinderen moeten daarvoor naar het naastgelegen eiland. Maar… er is plaats voor enthousiaste nieuwe bewoners en als er enkele gezinnen komen wonen, wie weet wat er dan weer mogelijk wordt.
De foto bij deze blog is overigens niet van Selvær, maar een stockfoto van een ander eiland in Noorwegen. Voor foto’s van Selvær kun je op internet zoeken of natuurlijk het boek Het huis aan het einde zelf lezen, wat daarin staan er ook een aantal.
Na het lezen van dit boek ben ik super benieuwd of Irwan en Karin er terug naartoe gaan en er willen gaan wonen of dat het bij dit avontuur blijft.
Krijg jij net als ik Scandinaviëkriebels als je hierover leest? Of weet je dat je wel graag wilt emigreren, maar toch liever naar een andere plek.
Vraag dan hieronder het gratis e-book aan, zodat je niet in de meest gemaakte valkuilen stapt van een emigratie.
